Günah Keçisi Turizm Sektörü

Erdi ÖZER

Değerli turizm okurları,

Önce başlığımızın ana fikri olan Günah Keçisi ne demek ona bakalım,

Günah Keçisi Teorisi (scapegoat theory) der ki, belirli kişilerin, grupların veya durumların yarattığı hüsran ve düş kırıklığı sonucunda ortaya saldırganlık başka bir gruba kaydırılır (= günah keçileri). Çünkü örneğin güçlü oldukları için saldırganlık kaynağı olan kişilere veya gruplara söz söylenemez, saldırı yapılamaz. Bu sebepten dolayı saldırganlığın yönü değiştirilerek, o an daha güçsüz görünen kişi veya gruplar durumun suçlusu olarak kabul edilip, günah keçisi konumuna getirilir. (bkz: https://tazelenme.com/)

Bir dönem geçmiyor ki her şey yolunda gitsin ve biz sadece gelen turist sayısını ve gelirleri konuşalım. Yoksa ! Zaman akışı bize her şeyi tüm şeffaflığı ile bütün gidişatı bize apaçık anlatıyor da biz mi yanlış yorumluyoruz!

Depreme kadar çok güzel bir rezervasyon akışı vardı. Deprem ile birlikte bütün algoritmaların değiştiği bir senaryo ile karşı karşıya kaldık. Bazı tesisler ve acenteler belli bir süre neredeyse hiç rezervasyon almadı. Hatta mevcut rezervasyonları iptal olarak düşmeye başladı. Yaşanan enflasyona karşı, en azından satış fiyatlarımız arttı derken, fiyatlar ışık hızı ile geriye çekilmeye başladı

Tam bu durumlara alışmaya çalışırken,

Depremin rezervasyonların üstündeki etkisi tam azalırken, dünyadan ekonomik kriz sesleri yükseldi, Batan bankalar ise üzerine tuzu biberi oldu. Uçak, yer hizmetleri vb gibi hizmetlerin maliyeti enflasyonun etkisiyle tavan yaptı. Daha otel fiyatlarını yükseltemeden tekrar fiyatlar geri çekildi.

‘Tabi Dünya bizim gibi tüm krizlere hemen adapte olamıyor süreç alıyor. Güleriz, ağlanacak halimize!’

Sonra dünyada viral olan Seçimlerimiz! Bitmek bilmedi! Geleceğimiz için çok önemli olan bu konu neredeyse geleceğimizi göremeyecek hale getirdi.  Birçok yurtdışındaki alt acente ve operatörlerimizle konuştuk. Herkes seçimi bekliyoruz diyordu. Tüm dünya bizim seçim günümüzü bekledi. Bakalım bundan sonra neler değişecek!

Düşmüşüz bi kitle turizm hastalığına, hedefler büyüdükçe büyüyor, kalite de bir o kadar hızlı düşüyor. Büyümek ne menem şeydir? Bilirsiniz! Hastalık gibidir. Belli bir süreden sonra durursanız o daha kötü. Çöküş daha sert oluyor. Neyse öyle yada böyle tabiri caizse ölmeden bu günlere geldik. Kaldı bize 165 gün. Bunun da dolu dolu 140 gün olsa, OH! Çok şükür halimize! Pekiiii Ortalama 5 ay çalışan insanlar bu mesleği nasıl sevebilir. Ya da bu sektörü nasıl meslek olarak görebilir.

Otel fiyatlarını, maliyetlere göre baktığımızda aynı oranda veya yakınında dahi arttıramıyoruz. Peki o zaman Yatırımcı ne yapsın gelirini arttıramıyor. Ama maliyetlerde yükselmekte, dur durak bilmiyor. Rus yok, Avrupa istenen düzeyde değil, balkanlarda birçok uçak boş koltuklarla iniş yapıyor. Çoğu uçuşlar birleştiriliyor. Böylesine bir dönemde otel yatırımcılarına devletimiz bir de % 2 ek vergi çıkarıyor.(En azından yıl sonu karlılıklarına göre bir uygulama olsa)  Teşvikler hem yetersiz hem yok denecek kadar kısıtlı. Yatırımcı ne yapacak, personele mi yatırım yapacak, devlete vergi mi ödeyecek, yoksa yaptığı yatırımdan gelir mi bekleyecek? Ki şunu biliyoruz! Krizde en önce personelden kısıtlama yapılır. Ya sayısından azaltılır, ya da ücretsize gönderilir. Sektörde çalışmak isteyen ne yapsın? Kirayı ödemek için mi? Çalışsın!

Geniş pencereden baktığımızda turizm bacasız sanayi diyoruz. Ülkenin yegâne döviz getiren kollarından en başında geliyor diyoruz. Peki bu kadar az kazancı olan sektöre personel niye gönül versin. Neden bu sektör için ter döksün. Her hangi bir ülkenin bakanı hapşırdığında bile etkilenen turizme neden turizmi daha çekici hale getirmek için yatırım yapılsın.

Ne Acente Ne Otel ne STKlar ne de turizmin farklı dalları artık bu kaosu çözebilecek güçte ve büyüklükte olduğunu düşünmüyorum. Buradan hepimizin adına gerekli tüm mercilere seslenmek isterim.  Devlet eliyle tüm konulara konu konu, madde madde el atılmalı. Çöküş daha sert olmasın. Artık Günah Keçisi olmayalım!

Her daim turizm ile kalmak dileğiyle.