Entelektüel Sermaye: "Soyut Varlık"

Üst üste iki yıldır küresel salgına bağlı büyük zorluklarla mücadele eden turizm sektörünün 2022 sezonundan çok olumlu beklentileri var. Hizmeti ve kalitesini artırmak isteyen birçok işletme geçmiş günlerden, özellikle salgının yoğun olduğu yıllardan büyük tecrübeler kazanarak yoluna devam etmeye çalışıyor.

İyi işletme, güzel otel veya başarılı otel diye tanımladığımız birçok konaklama tesisi ülkemizde mevcut. 

Bu tesislerin farkı nedir? 
Cevaplardan biri insan faktörünü öne çıkarmaları ve bu yönde farklılaşmaları olabilir.
İşin püf noktalarından olan ve üzerinde çokça düşünülmesi gereken bu konu farklı geçmişlere, birikimlere, dünya görüşüne, zihinsel yapı ve motivasyona sahip çalışanların olması açısından önemlidir. Özellikle çalışanlarının geçmiş deneyimlerini ve farklılıklarını paylaşan, yeni değerlere dönüştüren işletmeler soyut varlıklar dediğimiz ve ölçülebilen entelektüel sermayelerini oluşturabileceklerdir.

Entelektüel sermaye; 1990’lı yıllarda Enformasyon Çağına girilmesiyle işletmelerin soyut varlıklarından biri haline gelmiştir. Günümüzde, bazı işletmeler konu ile ilgili sorulara sıklıkla cevap aramaktadırlar: “Entelektüel varlıklarımız nelerdir? Rekabete dayalı bir avantaj elde etmede bunları nasıl kullanabiliriz? 

Üzerinde çok iyi çalışılması gereken sorular olduğunu düşünüyorum.

Bunun yanında entelektüel sermayenin işletmelerde çok iyi yönetilmesi gerekir. Bazı yöneticiler için ilgi çekici filozofik bir kavramdan öteye gitmeyebilir. Bazıları için ise, amaçları gerçekleştirmede dinamik bir güç ve ana bir rekabet unsuru olarak görülebilir. Her iki düşünceyi anlayabilmek için birkaç soru daha sormak gerekiyor.

Yöneticiler entelektüel sermayeyi gözden kaçırabilir mi? Entelektüel sermayeyi nasıl yönetebilir?

Entelektüel sermaye yönetimi; her türlü bilginin ve enformasyonun öneminin farkında olmanın yanında, işletmede çalışan her bir elemanı değerli görmekte, onların kendilerinin de farkına varmadığı bilgileri ortaya çıkarma yoluyla işletmeyi rekabet yarışında avantajlı duruma getirmektir.

Diğer bir konu ise; entelektüel sermayenin genellikle bilgi ile karıştırılması ve beyin gücü olarak görülmesidir. Bilgi önemlidir. Ancak bilgi, entelektüel sermayeyi oluşturmak için kullanılan bir hammaddedir. Bilginin, değere dönüştürülmesi ve anlam kazandırılmasıyla entelektüel sermaye elde edilmektedir.

Tecrübe ve zamanla oluşan kurallar, iş süreçleri ve modelleri, mimari yapı, teknoloji altyapısı ve kullanımı, iş yapıları, teklifler, iş planları, raporlar, toplantı gündemleri, sunumlar, tasarımlar, idari materyaller, süreç haritaları, kontrol listeleri, anketler vb. bilginin değere dönüştürüldüğü ve anlam kazandırılmasıdır. Ve bir işletmenin entelektüel sermayesini oluşturan unsurlardır. Bu unsurları birleştirme, planlama ve plana göre yerleştirme yönündeki kabiliyet entelektüel sermayeyi harekete geçirir.
Başka unsurlarda var. 

İnsan sermayesi, işletmede çalışan insanların bütün yeteneklerini ve kabiliyetlerini, ilişkiler sermayesi, işletmenin misafirler ve tedarikçiler ile bağlantılarını, yapısal sermaye, işletmelerin planlama ve kontrol sistemlerini, süreçlerini, politikalarını ve hatta kurum kültürü yönetimlerini kapsar.

Peki, sektörümüzde entelektüel sermaye oluşturan işletmeler var mı? 
Var!

Entelektüel sermayeye insan sermayesi olarak destek veren çalışanlar var mı?
Var!

Küresel salgın döneminde karşılıksız olarak hem sektörümüzde hem de işletmelerinde örtülü, bilinmeyenleri çok ve az bilgi olan konuları açık bilgiye dönüştürerek sürdürülebilir rekabette önemli olan insan sermayesi katkısını oluşturdular, oluşturmaya devam ediyorlar…

Yeri gelmişken birkaçının adını bahsetmeden yazıya son vermeyeyim.
Teşekkürler! 

Behiye, Emel, Fikret, Gülbahar, İlknur, İpek, Mehmet Özerk, Özgür, Sinem…